سبوس برنج جیره مناسب برای طیور

سبوس برنج یک ترکیب غذائی فراوان و تا حدی گران در بسیاری از کشورها بخصوص در آسیا می باشد اما ارزش تغذیه ای آن به علت وجود مواد ضد تغذیه ای موجود در آن پایین می باشد. محققان پاکستان در تحقیقات متعدد سعی کردند که تاثیر تیمارهای فیزیکی مختلف را برای فرآوری سبوس برنج، شامل افزودن اسید یا باز مورد آزمون قرار دهند. آنها نتایج خوبی را از کاربرد سبوس برنج فرآوری شده در آزمایشات تغذیه ای بر روی طیور بدست آوردند.

ـ سبوس برنج یک فرآوری فرعی نرم ، با دسترسی آسان و نسبتاً گران حاصل از صنعت تولید برنج می باشد. سبوس برنج یک ترکیب غذائی غنی از مواد مغذی می باشد اما بعلت وجود مواد ضد تغذیه ای موجود در آن، امکان استفاده از تمامی مواد مغذی موجود در آن فراهم نمی باشد. تیمارهای شیمیائی و مرطوب کردن آن تا حدودی قادر به تخریب ساختارهای ضد تغذیه ای سبوس برنج بوده و موجب بهبود ارزش غذائی آن و برابری آن با ارزش غذائی گندم شده است .

دانه غلات مانند ذرت ، گندم ، برنج ، خرد شده معمولاً 65 ـ 50% از جیره های فرموله شده برای تغذیه طیور را به خود اختصاص می دهند. در آسیا ، گندم و ذرت و برنج مواد خام اصلی غذاهای با مصرف انسانی هستند که اغلب سطح زیر کشت آنها کافی نبوده و همچنین تقاضای مصرف کنندگان چنین محصولاتی همواره بالاتر از سطح تولید می باشد. این موضوع می تواند ضمن ایجاد رقابت و ایجاد انگیزه برای جستجوی جایگزینهای غلات را به منظور مصارفی مانند تغذیه طیور، بدون اینکه تاثیرات مضرری در بر داشته باشد ، را مطرح می نماید.

در این راستا سبوس برنج یک جایگزین مناسب برای غلات می باشد چرا که مقادیر زیادی از این ترکیب غذائی به عنوان یک محصول فرعی کارخانجات تولید برنج درآسیا ، در دسترس می باشد. سبوس برنج در آسیائی که 90% کل برنج تولیدی در دنیا متعلق به آن است تولید می شود و قیمت هر کیلو آن معادل 8 سنت آمریکا می باشد. سبوس برنج شامل 17 ـ 11% پروتئین، 18 ـ 13% چربی، 10% فیبر 65 ـ 45% کربوهیدارت است و این ترکیب غذائی منبع سرشاری از ویتامین B و نو کوفرول و همچنین مواد معدنی مانند فسفر ، پتاسیم ، آهن ، کبالت و روی می باشد. محتوای اسیدهای آمینه و اسیدهای چرب آن قابل مقایسه با همه غلات می باشد..