پروتئین ، نیازهای غذایی گوسفند
26 خرداد 1403, 12:40
پروتئین ، نیاز غذایی گوسفند
پروتئین معمولاً گرانترین بخش از جیره گوسفند است. از آنجا که شکمبه پروتئین را از اسیدهای آمینه تولید می کند، مقدار پروتئین مهمتر از کیفیت پروتئین در جیره گوسفند است. بیشترین سطح از نیاز پروتئین مربوط به بره های جوان و در حال رشد که در حال تولید ماهیچه و میش های شیرده که پروتئین های شیر را تولید می کنند، می باشد.
رایج ترین مکمل پروتئینی برای گوسفندان کنجاله سویا است. از دیگر منابع کم مصرف دیگر می توان به کنجاله آفتابگردان، کنجاله پنبه دانه، پنبه دانه کامل، دانه های سویای کامل، کنجاله بادام زمینی، کنجاله کلزا و دانه کلزا، پودرماهی و پلت های یونجه اشاره کرد. در اکثر کشورها تغذیه پودر گوشت و پودر استخوان از سایر نشخوارکنندگان غیرقانونی است. علوفه بقولات، در اوایل تا اواسط گلدهی نیز منبعی با میزان متوسط پروتئین هستند.
غلات معمولاً سطح پروتئین پایینی دارند. اوره ارزان ترین منبع پروتئین یا نیتروژن در جیره است و در شکمبه به پروتئین تبدیل می شود. مقدار پروتئین خام معادل آن ۲۸۰ درصد است. نکته مهم در تغذیه این ماده در گوسفندان دقت در میزان استفاده و عدم استفاده در تغذیه خزشی بره ها است.
بلوک های پروتئینی گرانترین منبع برای تأمین پروتئین در مرتع هستند، اما باعث صرفه جویی در نیروی کار می شوند. سختی بلوک میزان مصرف توسط گوسفندان را تنظیم می کند. پروتئین مازاد، منبع گران قیمت و ناکارآمد انرژی است. از آنجا که پروتئین مازاد به اوره در خون و آمونیاک تبدیل می شود، می تواند بر سلامت حیوانات تأثیر منفی بگذارد. حیواناتی که بیش از حد از پروتئین استفاده می کنند ازت بیشتری در ادرار و مدفوع خود دفع می کنند..
جهت سفارش و یا مشاوره خرید با شماره 42930-013 تماس حاصل فرمائید
64 بازدید
