پودر ماهی و کاربرد آن در صنعت طیور

 پودر ماهی که زمانی یک جزء اساسی در تغذیه ماکیان بود ،امروزه به عنوان یک کالا لوکس گران قیمت یا اجتناب ناپذیر در نظر گرفته می شود.

اما واقعیت کدام یک است؟ زمانی پودر فوق  باکیفیت ۵۰۰ دلار ایالات متحده به ازای هر تن یا در آن حدود بود و همه از آن استفاده می کردند.

غذای طیور به طور ثابت ۵ درصد پودر  داشت و تغذیه جوجه های گوشتی و تخمگذارها به اندازه ۱۰% حاوی آن بودند.

آن چیزی که متخصصان تغذیه را مانع از استفاده ی بیشتر از این پودر در غذای طیور می کرد قیمت آن نبود بلکه غلظت روغن ماهی آن بود.

پودر ماهی ۱۰% روغن دارد،اضافه کردن ۱۰% این پودر در هر غذایی ۱% روغن ماهی به آن اضافه می کند ،

این مقدار حداکثر میزان آن است این میزان پودر سبب می شود که بوی ماهی در محصولات طیور ایجاد شود

و این بو سبب می شود جوجه ها از مصرف خوراک باز بمانند و نکته دیگر سرعت بسیار بالای فساد روغن ماهی است

و همچنین آلودگی های میکروبی بالایی را به گله وارد می کند.

اما با این حال موضوعی که موجب توصیه مصرف پودر  توسط برخی متخصصین تغذیه می شود.

عامل X می باشد که موجب ارزشمند شدن این پودر به خصوص در درگیری گله ها جهت بهبود تولید می شود.

چرا پودر ماهی شهرت داشت؟

پودر فوق به دلیل اینکه نسبت قیمت به ارزش غذایی استثنائی داشت بسیار پر مصرف بود.

در مقایسه با سویای پرچرب پودر ماهی تقریبا دو برابر پروتئین را ارائه می کرد

و مشخصه آمینو اسیدی بهتری و جهشی در غذای دریافتی که در عناصر دیگر پیدا نمی شد،داشت .

زمانی که دریافت غذا به هر دلیلی ،دچار مشکل می شد. متخصصین تغذیه همیشه مقدار پودر را بالا می بردند.

در حقیقت یکی از عناصری که به تولید محصولات بدون آنتی بیوتیک کمک می کرد پودر ماهی بود،

که گاهی اوقات حتی به استفاده ۱۵% از آن نیز می رسید.

اما در آن زمان ،پودر ماهی همیشه کیفیت خوبی داشت و همیشه ارزان بود .

به زبان دیگر ،پودر ماهی با کیفیت همیشه آماده  و در دسترس بود  و ماهی بی کیفیت وجود نداشت ،

بلکه در زمینه های دیگر با حیوانات پیرتر استفاده می شد.

جنبه های مثبت

پودر ماهی هنوز یک منبع پروتئین عالی است و اگر با کیفیت باشد،دریافت غذا را هم افزایش خواهد داد .

این یک واقعیت غیرقابل انکار است که تغییر نکرده است. بنابراین زمانی که فردی با مشکل کمبود دریافت غذای حیوانات مواجه شد ،

یا اگر بخواهد منبع پروتئینی را فراهم کند که کیفیت بالایی از نظر اسید آمینه ها و عناصر کمیاب داشته باشد،

در آن صورت استفاده از پودر ماهی در همه جیره های طیور استفاده کرد

و استفاده از آن باید در موارد جیره های خیلی حساس مانند استفاده در روزهای نخستین بعد از درآمدن از تخم برای آنهایی که زودرس اند (جیره های استارتر و پری استارتر )،

زمانی که طیور از یک بیماری گوارشی رنج می برند یا دریافت غذا به دلیل عنصری تلخ یا نامطلوب محدود شده است، مصرف پودر ماهی می تواند بسیار کمک کننده باشد.

خلاصه باتوجه به قیمت بالای پودر  ، استفاده از این پودر به ابزاری برای غلبه بر مشکلات به جای استفاده از یک منبع قابل اعتماد پروتئین تبدیل شده است.
جنبه های منفی

بر ضد پودر ماهی گزارشات فرآوانی درباره کیفیت آن وجود دارد (بیشتر ترشیدگی اما تعفن پروتئین ها  بدلیل ذخیره سازی نامناسب ماهی قبل از پردازش به پودر ماهی نیز وجود دارد) .

یک جنبه دیگر در نظر گرفتن تصویر یا تاثیر اجتماعی ،محیطی استفاده از یک عنصری که ذخایر طبیعی ماهی را از بین میبرد، است .

گزارشاتی که مبنی بر شیوع بیماری توسط پودر ،مانند سالمونلا ،داستانی جدید نمی باشد.

هر حیوانی یا عنصری می تواند حامل میکروارگانیسم های بیماری زا باشد ، و مستثنی شدن یکی یا دیگری شیوع بیماری را متوقف نکرده است.
آینده

ذخایر طبیعی ماهیان مناسب برای پودر ماهی قابل بازیابی بنظر نمی رسد ، حداقل نه به سرعتی که باعث کاهش آن به سطح تاریخیش شود.

پودر ماهی سنتی در آینده نزدیک گران خواهد ماند مگر اینکه ما رویداد های انقلابی داشته باشیم.

آن چیزی که بیشتر از همیشه امیدوارکننده است تبدیل ضایعات ماهی به پودر  است.

پودر  حاصل از قطعات زائد می تواند با کیفیت تر از پودر تولید شده از ذخایر ماهی باشد و نیاز به کار بیشتری دارد..