کنجاله کلزا و نقش آن در تغذیه گوسفندان

کنجاله کلزا و نقش آن در تغذیه گوسفندان
کنجاله کلزا یکی از منابع پروتئینی مورد استفاده در تغذیه گوسفندان است که از طریق استخراج روغن از دانه­ های کلزا تولید می ­شود.

کنجاله کلزا یکی از منابع پروتئینی مورد استفاده در تغذیه گوسفندان است که از طریق استخراج روغن از دانه­ های کلزا تولید می­ شود. استخراج روغن از دانه­ های روغنی اغلب از طریق اعمال فشار یا استخراج از طریق حلال صورت می­ گیرد. در طی مراحل استخراج روغن، افزایش دمای دانه­­ های روغنی تا ۹۰ الی ۱۰۰ درجه سانتی­گراد در افزایش راندمان استخراج موثر است. حرارت و فشار اعمال شده در طی این فرآیند، سطح پروتئین عبوری موجود در کنجاله کلزا را افزایش می­­ دهد.

 در روش استخراج از طریق حلال نیز­، افزایش دمای دانه­ های کلزا تا ۱۰۰ درجه سانتی گراد موجب افزایش سطح پروتئین محافظت شده در کنجاله کلزا می­ گردد. داده­ های حاصل از مطالعات تغذیه نشخوارکنندگان­، سطح پروتئین محافظت شده حدود ۳۵ درصد را در کنجاله­ های کلزای حاصل از استخراج به روش حلال نشان می­­ دهند. کنجاله کلزا دارای سطح مطلوبی از مواد معدنی به ویژه فسفر و برخی از مواد معدنی کم نیاز می­ باشد.

استفاده از کنجاله کلزا در تغذیه بره ها:

در بره ­های جوان، افزایش وزن از طریق رشد و توسعه عضلات صورت می­ گیرد­، بنابراین سطح نیاز پروتئین در بدن بره­ ها در زمان رشد بالاتر است. با بالا رفتن سن بره­ ها بیشتر افزایش وزن به دلیل افزایش میزان تجمع چربی در بدن رخ می­ دهد و میزان نیاز به پروتئین کاهش می­ یابد.

در جیره­ هایی با سطح انرژی بالا، میزان پروتئین مورد نیاز افزایش پیدا می­ کند. میزان پروتئین مورد نیاز در جیره­ هایی با سطح انرژی بالا و در بره­ های جوان حدود ۱۸ تا ۱۹ درصد در نظر گرفته می­ شود. بره­ های جوان نسبت به مسمومیت اوره حساس­تر بوده و به همین دلیل نباید در خوراک آن­ها از اوره استفاده شود.

کنجاله کلزا یکی از منابع پروتئینی مورد استفاده در تغذیه بره­ ها بوده و طبق تحقیقات صورت گرفته، می­ توان تا سطوح بالایی از این ماده غذایی را بدون کاهش میزان مصرف خوراک در جیره بره­ ها مورد استفاده قرار داد. پروتئین عبوری موجود در کنجاله کلزا می­ تواند اسید­های آمینه ضروری را برای جذب در روده دام فراهم کند.

کنجاله کلزا به دلیل داشتن قند، کربوهیدرات­ها و روغن باقی مانده در کنجاله، نوعی منبع انرژی محسوب می­ شود و سرعت تخمیر آن در شکمبه نیز نسبت به غلات کمتر بوده و می تواند منجر به پایداری تخمیر شکمبه و کاهش اسیدیته در شکمبه شود.

استفاده از کنجاله کلزا در تغذیه میش ­ها:

در میش­ های آبستن بیشتر رشد و توسعه جنین در ۵۰ روز آخر آبستنی رخ می دهد. کمبود خوراک یا استفاده از خوراک با کیفیت و ارزش غذایی پایین می­ تواند بر وزن تولد بره­ ها (کاهش احتمال بقاء در بره­ ها به ویژه در بره­ های چند قلو) و افزایش میزان تلفات میش­ ها در زمان زایش موثر باشد. استفاده از تغذیه تکمیلی و افزایش خوراک مصرفی در اواخر دوره­ آبستنی نسبت به اوایل دوره آبستنی از اهمیت بیشتری برخوردار است.

وزن بره ­ها در زمان تولد یکی از عوامل کلیدی و موثر بر زنده­ مانی بره­ ها می­ باشد. افزایش وزن تولد به میزان دویست و پنجاه گرم در بره­ های چندقلو می­ تواند تا ده درصد زنده­ مانی بره­ ها را افزایش دهد. بهتر است برای میش­ ها در اواخر آبستنی از کنسانتره با سطح انرژی و پروتئین متعادل استفاده شود (انرژی بیش از ۲.۸۶ مگاکالری در کیلو­گرم، پروتئین ۱۲ تا ۱۴ درصد). حفظ شرایط محیطی و تغذیه مناسب و استفاده از مواد غذایی با کیفیت در هنگام آبستنی و زایش میش­ ها، از اهمیت بالایی برخوردار است. پس از زایش نیز میزان انرژی و پروتئین مورد نیاز میش­ ها به علت تولید شیر، افزایش می­ یابد. برای میش­ های شیرده، جیره با میزان پروتئین ۱۲ تا ۱۴ درصد در نظر گرفته می­ شود. کنجاله کلزا می­ تواند به عنوان تنها منبع پروتئینی، در کنار غلات و مواد غذایی دارای فیبر در جیره میش­ ها استفاده شود.
.